Wauw, wauw, wauw.

Daar ben ik weer. Na 8 weken radiostilte ben ik terug op dit blog. Wauw. Afgelopen 8 weken waren een paar van de meest crazy, intense, mooie weken uit mijn leven. Ik had nooit gedacht dat ik zoveel kon leren en meemaken in 8 weken. In de afgelopen weken hebben we o.a. lectures gehad, geëvangeliseerd en hebben we genoten van het prachtige Byron Bay & omgeving. Simone en ik kwamen op 11 februari 's avonds aan op de basis op The Manse Road in Byron. We werden met open armen ontvangen door de personen die nu als familie voelen. Na een goed maar brokkelig nachtje werden we wakker gemaakt door de Australische zon die door ons raam scheen. Iedereen was zo ontzettend open en aardig vanaf de eerste minuut, dus dat maakte dat we ons meteen thuis voelden. Die eerste week was een introductie week waarin Tiffany Stickl een aantal lectures (lezingen) gaf over YWAM zelf & de belangrijkste doelen van YWAM. De eerste week was meteen al genieten; het weer was top, de mensen waren geweldig en de plek waar we wonen is geweldig (zie fotos). Elke week behandelen we een ander thema uit het geloof en is er een andere spreker. Deze spreker geeft ons 5 dagen in de week een lezing over dit onderwerp. Naast deze lectures doen we aan evangelisatie (in het skatepark, bij volleybal en bij een jeugd groep) & doen we andere leuke activiteiten. Elke donderdagavond doen we bijvoorbeeld "Pancakes en Chai" waar we in een park in Byron gratis pancakes en chai thee serveren aan voorbijgangers, terwijl we live muziek spelen & andere kraampjes hebben. Hierdoor proberen we met backpackers, andere reizigers en bewoners van Byron in contact te komen. Door eten & drinken aan te bieden en andere leuke dingen te organiseren proberen we terug te geven aan de 'community' en Gods' liefde te laten zien aan anderen. Dit soort evangelisatie (evangelisatie in het algemeen..) is zo iets  nieuws voor me, maar ik geniet er ontzettend van! Elke dinsdagochtend hebben we surf ochtend, waar we om 6:30 al naar het strand gaan. Je kan hier dan lekker surfen, zwemmen, hardlopen naar de vuurtoren van Byron Bay of gewoon lekker relaxen. Ik zit in de groep van skate ministry, wat inhoudt dat ik elke woensdag middag met een groep naar het skatepark ga om daar met mensen in contact te komen, ze liefde te tonen en (soms) het evangelie te delen met hen. Op woensdagavond hebben we, wat wij noemen, "community meal & community worship". Op woensdag avond komen alle mensen die met YWAM Byron Bay te maken hebben naar de basis, waar we met z'n allen dan avondeten. Hierna gaan we met de hele groep heerlijk worshippen. Op donderdagochtend hebben we 'small groups', wat betekend dat we in kleinere groepjes uit elkaar gaan en lekker met een chai latte of een cappuccino de week bespreken. Donderdagavond is een van mijn favoriete momenten van de week : Pancakes & Chai. En wauw, ik heb op een paar van deze avonden al dingen gedaan waarvan ik nooit had durven dromen & ik heb gesprekken gehad die tranen in mijn ogen brachten. Op deze donderdag avonden hebben we al zo veel toffe dingen meegemaakt: o.a. bidden voor atheïsten, praten met verslaafden en eten kopen voor daklozen. 

Het kostte me eerst zoveel moeite om op mensen af te stappen en met ze in gesprek te gaan, omdat ik dacht ; "Wat gaan ze wel niet van mij denken? Zullen ze boos worden? Zullen ze nee zeggen?" Maar toen ontdekte ik dat ik niets te verliezen had. Het ergste wat kan gebeuren is dat ik een 'nee' te horen krijg. We hebben zo kort de tijd om deze wereld meer te laten lijken op de aarde zoals God hem bedoelt had. Sindsdien probeer ik elke kans te grijpen die ik krijg. Ik doe dit omdat ik heb ontdekt dat iets simpels zoals een glimlach, een knuffel, een gebed of een kort gesprek iemand's leven kan veranderen. We have no time to waste. The kingdom of heaven is near (Matthew 3:2). Ook heb ik op donderdag 28 maart, mijn doop bevestigd. Ik wilde heel graag zelf de keuze maken om mijn leven aan God te geven en een nieuw begin te hebben. Het was iets heel moois en het voelde heel goed. Door dat te doen voelt het echt alsof ik mijn leven helemaal aan God heb gegeven. 

In het weekend hebben we lekker de tijd om bij te komen van de goedgevulde dagen doordeweeks. We kunnen lekker uitslapen, we gaan naar het strand, we doen de weekboodschappen, we zwemmen in het zwembad bij de basis en nog veel meer heerlijke momenten. We leven hier echt in een paradijsje en ik voel me zo gezegend dat ik dit mijn 'thuis' mag noemen voor 4 maanden. Over 4 weken vertrekken we echter alweer voor onze 'outreach' naar het buitenland. De 'outreach' houdt in dat we in groepen naar een ander land vertrekken voor 2 maanden. We zullen hier verblijven bij locals en op allerlei manieren Gods liefde verspreiden en het evangelie vertellen aan mensen. We willen mensen bereiken die nog nooit van het evangelie hebben gehoord, maar vooral ook een licht zijn in deze landen en Gods liefde verspreiden overal waar we gaan. Onze DTS groep is opgesplitst in 2 groepen, die beiden naar andere landen worden uitgezonden. Ik ga met mijn groep over 4 weken naar Zuid- oost Azië. Afgelopen week zijn we echt definitief begonnen met de 'outreach prep' en AHH! wat heb ik er ontzettend veel zin in. We leren toneelstukken, we schrijven kleine preken die we kunnen houden in kerken daar en we bidden veel voor de leiding van de Heilige Geest in onze outreach groep. We verblijven voor 6 weken in Azië en daarna reizen we terug naar Australië. Hier hebben we ook nog 2 weken outreach, waarin we o.a. een aboriginal stam gaan bezoeken. 

Ik heb het ZO erg naar mijn zin hier en voel me gezegend dat ik dit allemaal mag meemaken! Omdat we nog aardig wat moeten regelen voor outreach en omdat we dit allemaal niet zonder leiding van God kunnen, wordt gebed door jullie zeer op prijs gesteld! Een aantal gebedspunten waar ik en anderen voor bidden zijn ; voorziening van geld voor outreach voor een aardig aantal studenten, de leiding van de heilige geest in het outreach proces, de bescherming van ons & onze contacten op outreach en natuurlijk voor open harten van de mensen die wij tegenkomen, zodat ze Gods liefde & boodschap willen ontvangen. Ik denk aan jullie allemaal en als jullie vragen hebben over mijn lecture fase (de 4 maanden in Byron Bay), de outreach fase of over mijn algemene ervaring hier dan kunnen jullie op dit blog een vraag achter laten of het me laten weten op een andere manier. 

Ik ben dus nog steeds niet opgegeten door een haai, al zwemt er wel al een aantal weken een 4 meter grote witte haai langs de stranden van Byron Bay... Ik pas goed op mezelf en geniet met volle teugen ;) Ik kijk nu al weer uit naar de stroopwafels, het heerlijke Nederlandse kraanwater, het overal naartoe fietsen en het weerzien van jullie!

Groetjes, Sophie. 

foto's 1-6: Thuis. 

foto's 7-9: Familie. 

foto's 10-13: Byron & omgeving. 

foto's 14-17: Bevestiging doop.